Français
La synagogue de Traenheim a été installée entre 1722 et 1723 dans le comble d’une maison datant de 1582. L’espace cultuel était composé d’un oratoire et d’un espace réservé aux femmes mais n’est que partiellement conservé. Un décor peint ornant les cloisons internes est composé de textes et d’objets religieux ainsi que de motifs végétaux. Traenheim fait partie de ces villages alsaciens dont la présence juives y demeurait déjà au XVIe siècle, néanmoins sans trace écrite du nombre. La première maison juive du village date de 1554. Faisant partie du comté de Hanau-Lichtenberg, les juifs bénéficiaient d’une situation assez privilégiée et n’étaient pas obligés de vivre dans un quartier spécifique. En 1784, ce sont un total de 25 individus juifs dans le village, 68 en 1851. Jusqu’en 1723, les juifs de Traenheim se rendaient à Westhoffen. Un homme, âgé et aveugle, reçu l’autorisation d’établir chez lui une pièce pouvant rassembler une vingtaine de personnes, ainsi qu’une autre pour les femmes au même nombre. L’endroit n’était autorisé qu’aux juifs du village, ce qui ne fut pas respecté lors de son inauguration, entrainant colère et mécontentement du pasteur. Bien qu’ayant beaucoup fait parler d’elle, l’emplacement de cette synagogue n’était pas connu. C’est en 1990-1991, lors de travaux effectués dans un grenier, qu’une famille découvrit sous une couche de crépi des inscriptions en hébreu, ainsi que tout un ensemble de motifs décoratifs symboliques. C’est un espace de 5,50m par 4,50m qui était sous une charpente, avec un décor peint sur les parties entre les colombages avec une variable de bleu et de noir. L’ensemble des panneaux comporte un décor floral. Le grenier est classé monument historique grâce à la rareté des décors par rapport à ce que l’on connait dans la région.
English
The synagogue in Traenheim was built between 1722 and 1723 in the attic of a house dating from 1582. The worship space consisted of an oratory and a women's room, but is only partially preserved. The painted decoration on the inner walls consists of religious texts and objects as well as plant motifs. Traenheim is one of those Alsatian villages where the Jewish presence was already present in the 16th century, although there is no written record of the number. The first Jewish house in the village dates from 1554. Being part of the county of Hanau-Lichtenberg, the Jews benefited from a rather privileged situation and were not obliged to live in a specific district. In 1784, there were a total of 25 Jewish individuals in the village, 68 in 1851. Until 1723, the Jews of Traenheim went to Westhoffen. An elderly blind man was allowed to set up a room in his house for about 20 people and another room for the same number of women. The place was only allowed to the Jews of the village, which was not respected at the time of its inauguration, leading to the anger and displeasure of the pastor. Although it was much talked about, the location of this synagogue was not known. It was in 1990-1991, during work carried out in an attic, that a family discovered inscriptions in Hebrew under a layer of plaster, as well as a whole set of symbolic decorative motifs. It is a space of 5,50m by 4,50m which was under a frame, with a painted decoration on the parts between the half-timberings with a variable of blue and black. All the panels have a floral decoration. The attic is classified as a historical monument because of the rarity of the decorations compared to what is known in the region.
Deutsch
Die Synagoge von Traenheim wurde zwischen 1722 und 1723 im Dachgeschoss eines Hauses aus dem Jahr 1582 eingerichtet. Der Kultbereich bestand aus einem Oratorium und einem Raum für Frauen, ist aber nur teilweise erhalten. Ein gemaltes Dekor, das die Innenwände schmückt, besteht aus religiösen Texten und Gegenständen sowie aus Pflanzenmotiven. Traenheim gehört zu den elsässischen Dörfern, in denen bereits im 16. Jahrhundert Juden lebten, allerdings ohne schriftliche Aufzeichnungen über ihre Zahl. Das erste jüdische Haus im Dorf stammt aus dem Jahr 1554. Als Teil der Grafschaft Hanau-Lichtenberg genossen die Juden eine recht privilegierte Lage und waren nicht gezwungen, in einem bestimmten Viertel zu leben. Im Jahr 1784 lebten insgesamt 25 jüdische Personen im Dorf, 1851 waren es 68. Bis 1723 gingen die Juden aus Traenheim nach Westhoffen. Einem älteren, blinden Mann wurde erlaubt, in seinem Haus einen Raum für etwa 20 Personen und einen weiteren Raum für Frauen in gleicher Anzahl einzurichten. Der Raum durfte nur von Juden aus dem Dorf betreten werden, was bei der Einweihung nicht beachtet wurde und den Pastor verärgerte und unzufrieden machte. Obwohl sie viel von sich reden machte, war der Standort der Synagoge nicht bekannt. Erst 1990-1991 entdeckte eine Familie bei Arbeiten auf einem Dachboden unter einer Schicht Putz hebräische Inschriften und eine Reihe symbolischer Dekorationsmuster. Es handelt sich um einen 5,50 m x 4,50 m großen Raum, der sich unter einem Fachwerk befand, mit einem Dekor, das auf den Teilen zwischen den Fachwerken mit einer Variation aus Blau und Schwarz gemalt wurde. Die gesamten Paneele weisen ein Blumendekor auf. Der Dachboden wurde aufgrund der Seltenheit des Dekors im Vergleich zu dem, was man in der Region kennt, unter Denkmalschutz gestellt.
Dutch
De synagoge van Traenheim werd tussen 1722 en 1723 gebouwd op de zolder van een huis uit 1582. De gebedsruimte bestond uit een oratorium en een vrouwenruimte, maar is slechts gedeeltelijk bewaard gebleven. De geschilderde decoratie op de binnenmuren bestaat uit religieuze teksten en voorwerpen en plantenmotieven. Traenheim is een van die Elzasser dorpen waar al in de 16e eeuw joden aanwezig waren, hoewel er geen schriftelijke vermelding van het aantal bestaat. Het eerste Joodse huis in het dorp dateert uit 1554. Als deel van het graafschap Hanau-Lichtenberg genoten de Joden een nogal bevoorrechte situatie en waren zij niet verplicht in een bepaald district te wonen. In 1784 waren er in totaal 25 joden in het dorp, in 1851 68. Tot 1723 gingen de joden van Traenheim naar Westhoffen. Een oudere blinde man mocht in zijn huis een kamer inrichten voor ongeveer twintig personen, en een andere voor hetzelfde aantal vrouwen. De plaats mocht alleen worden gebruikt door de Joden van het dorp, wat bij de ingebruikname niet werd gerespecteerd, wat leidde tot de woede en het ongenoegen van de pastoor. Hoewel er veel over gesproken werd, was de locatie van deze synagoge niet bekend. In 1990-1991 ontdekte een familie tijdens werkzaamheden op een zolder Hebreeuwse inscripties onder een pleisterlaag, evenals een hele reeks symbolische decoratieve motieven. Het is een ruimte van 5,50m bij 4,50m die onder een daklijst lag, met een geschilderde decoratie op de delen tussen het vakwerk met een variabel blauw en zwart. Alle panelen hebben een bloemdecoratie. De zolder is een beschermd gebouw vanwege de zeldzaamheid van de decoratie in vergelijking met andere gebouwen in de regio.
Español
La sinagoga de Traenheim se construyó entre 1722 y 1723 en el ático de una casa que data de 1582. El espacio de culto constaba de un oratorio y una sala de mujeres, pero sólo se conserva parcialmente. Las paredes interiores están decoradas con textos religiosos, objetos y motivos vegetales. Traenheim es uno de los pueblos alsacianos en los que ya había judíos en el siglo XVI, aunque no hay constancia escrita de su número. La primera casa judía del pueblo data de 1554. Al formar parte del condado de Hanau-Lichtenberg, los judíos se beneficiaban de una situación bastante privilegiada y no estaban obligados a vivir en un distrito concreto. En 1784, había un total de 25 personas judías en el pueblo, 68 en 1851. Hasta 1723, los judíos de Traenheim fueron a Westhoffen. A un anciano ciego se le permitió habilitar una habitación en su casa para unas 20 personas y otra para el mismo número de mujeres. El lugar sólo estaba permitido para los judíos del pueblo, lo que no se respetó en el momento de su inauguración, provocando el enfado y el descontento del pastor. Aunque se hablaba mucho de la ubicación de la sinagoga, no se conocía. Fue en 1990-1991, durante unas obras realizadas en un ático, cuando una familia descubrió inscripciones en hebreo bajo una capa de yeso, así como todo un conjunto de motivos decorativos simbólicos. Se trata de un espacio de 5,50 m por 4,50 m que estaba bajo un marco de techo, con una decoración pintada en las partes entre los entramados con un azul y negro variable. Todos los paneles tienen una decoración floral. El ático está catalogado debido a la rareza de la decoración en comparación con otros edificios de la región.
Italiano
La sinagoga di Traenheim fu costruita tra il 1722 e il 1723 nella soffitta di una casa del 1582. Lo spazio di culto consisteva in un oratorio e in una sala per le donne, ma è conservato solo in parte. Le pareti interne sono decorate con testi religiosi, oggetti e motivi vegetali. Traenheim è uno dei villaggi alsaziani in cui gli ebrei erano già presenti nel XVI secolo, anche se non esistono documenti scritti sul loro numero. La prima casa ebraica del villaggio risale al 1554. Facendo parte della contea di Hanau-Lichtenberg, gli ebrei godevano di una situazione piuttosto privilegiata e non erano obbligati a vivere in un distretto specifico. Nel 1784, il villaggio contava un totale di 25 ebrei, 68 nel 1851. Fino al 1723, gli ebrei di Traenheim si recarono a Westhoffen. A un anziano cieco è stato concesso di allestire nella sua casa una stanza per circa 20 persone e un'altra per lo stesso numero di donne. Il locale era consentito solo agli ebrei del villaggio, cosa che non fu rispettata al momento della sua inaugurazione, provocando la rabbia e il malcontento del parroco. Sebbene si parlasse molto dell'ubicazione della sinagoga, essa non era nota. Nel 1990-1991, durante i lavori in una soffitta, una famiglia scoprì delle iscrizioni ebraiche sotto uno strato di intonaco, oltre a un insieme di motivi decorativi simbolici. Si tratta di uno spazio di 5,50 m per 4,50 m che si trovava sotto un'intelaiatura del tetto, con una decorazione dipinta sulle parti tra i semitelai con un blu e un nero variabili. Tutti i pannelli presentano una decorazione floreale. Il sottotetto è un edificio classificato per la rarità della decorazione rispetto ad altri edifici della regione.