Français
La paroisse, qui aurait été fondée en 864, est rattachée au XIe siècle au diocèse d’Autun par l’archiprêtré de Bourbon-Lancy. Datant du XIIe siècle, remaniée au XVIe, XVIIIe, XIXe et XXe siècle, cette église isolée, érigée sur une éminence est dédiée à Saint-Georges. Saint prestigieux, le « Grand Martyr » pour les orientaux, il fut l’objet d’un culte très répandu à partir du IVe siècle en Syrie, en Egypte, puis en Europe. Ne nous étonnons pas si la légende est venue s’ajouter à l’histoire d’un personnage d’une telle popularité : on le représente terrassant un dragon. Si vous observez l’église de Savigny-Poil-Fol, ce qui frappe en premier est son clocher, situé non pas au-dessus du chœur mais surmontant le portail en façade à l’ouest. La partie supérieure de ce clocher barlong a été reconstruite au début du XXe siècle. L’église Saint-Georges est de plan allongé et très irrégulier, avec chevet tourné vers le nord-est et clocher en façade. Un vestibule flanqué de deux chapelles voûtées en berceau transversal plein-cintre précède la nef carrée à vaisseau plafonné datant du XVIe siècle. Le chœur est constitué d’une travée rectiligne, couverte d’une voûte d’ogives et d’une abside circulaire, en cul-de-four et à voûte nervurée. Seule cette abside est d’origine romane; les parties restantes, qui ont, à leur tour, connu des modifications tout en conservant une certaine homogénéité dans la structure, datent d’un remaniement au XVIe siècle. Des ouvertures sont pratiquées ou agrandies au XVIIIe siècle, la couverture de la nef intervient au XIXe siècle, la charpente et la toiture sont restaurées à la fin du XXe siècle, et le clocher reconstruit. Parmi les éléments remarquables, citons trois d’entre eux. La dalle tumulaire en pierre date du XVIe siècle. Mesurant 195 x 70 cm, elle porte gravée une croix aux quatre branches fleurdelisées. La branche inférieure se prolonge par une tige qui semble fixée à un socle, comme une croix de chemin. La statue de la Vierge à l’enfant, en bois polychrome, date du XVIIIe siècle. Elle mesure 116 cm. Seule la vierge conserve sa couronne. L’oeuvre est inscrite à l’inventaire des Monuments Historiques depuis 1975. En face, se trouve une statue de Saint-Georges, due à Stéphane Morit et bénie en 2000. Elle est en bois de merisier. La dernière restauration de l’église date de 2000. L’équipe municipale a œuvré pour restaurer la charpente en carène de bateau, avec chevrons apparents, et la couverture en ardoise.
English
The parish, which is said to have been founded in 864, was attached to the diocese of Autun in the 11th century by the archpriesthood of Bourbon-Lancy. Dating from the 12th century, reworked in the 16th, 18th, 19th and 20th centuries, this isolated church, erected on a hill, is dedicated to Saint George. A prestigious saint, the "Great Martyr" for the Orientals, he was the object of a widespread cult from the 4th century onwards in Syria, Egypt and then in Europe. It is not surprising that a legend has been added to the story of such a popular figure: he is depicted as slaying a dragon. If you look at the church of Savigny-Poil-Fol, the first thing that strikes you is the bell tower, which is not above the choir but above the portal on the western side. The upper part of this long bell tower was rebuilt at the beginning of the 20th century. The church of St George is elongated and very irregular in plan, with a north-east-facing chevet and a bell tower in the front. A vestibule flanked by two chapels with transverse barrel vaults precedes the square nave with a ceilinged nave dating from the 16th century. The choir consists of a straight bay covered with a ribbed vault and a circular apse with a ribbed vault. Only this apse is of Romanesque origin; the remaining parts, which in turn have undergone modifications while retaining a certain homogeneity in structure, date from a redesign in the 16th century. Openings were made or enlarged in the 18th century, the nave was roofed in the 19th century, the framework and roofing were restored at the end of the 20th century, and the bell tower was rebuilt. Among the remarkable elements, let us mention three of them. The stone tombstone dates from the 16th century. Measuring 195 x 70 cm, it bears an engraved cross with four fleur-de-lys branches. The lower branch is prolonged by a stem which seems to be attached to a base, like a roadside cross. The statue of the Virgin and Child, in polychrome wood, dates from the 18th century. It measures 116 cm. Only the Virgin retains her crown. The work has been listed as a Historic Monument since 1975. Opposite, there is a statue of Saint George, by Stéphane Morit and blessed in 2000. It is made of cherry wood. The church was last restored in 2000. The municipal team worked to restore the boat hull frame, with exposed rafters, and the slate roof.
Deutsch
Die Pfarrei, die angeblich 864 gegründet wurde, wurde im 11. Jahrhundert über das Erzpriestertum Bourbon-Lancy der Diözese Autun angegliedert. Jahrhundert und wurde im 16., 18., 19. und 20. Jahrhundert umgebaut. Diese abgelegene, auf einer Anhöhe errichtete Kirche ist dem Heiligen Georg geweiht. Der Heilige, der von den Orientalen als "Großer Märtyrer" bezeichnet wird, wurde ab dem 4. Jahrhundert in Syrien, Ägypten und später auch in Europa verehrt. Es ist nicht verwunderlich, dass die Geschichte einer so populären Persönlichkeit um eine Legende ergänzt wurde: Man stellt ihn dar, wie er einen Drachen besiegt. Wenn Sie die Kirche von Savigny-Poil-Fol betrachten, fällt Ihnen als Erstes der Glockenturm auf, der sich nicht über dem Chorraum, sondern über dem Portal an der Westfassade befindet. Der obere Teil dieses langgestreckten Glockenturms wurde Anfang des 20. Jahrhunderts wieder aufgebaut. Die Kirche Saint-Georges hat einen länglichen, sehr unregelmäßigen Grundriss mit einem nach Nordosten gerichteten Kopfende und einem Glockenturm an der Fassade. Ein von zwei Kapellen flankiertes Vestibül mit quer verlaufendem Tonnengewölbe geht dem quadratischen Schiff mit gedecktem Schiff aus dem 16. Der Chor besteht aus einem geraden Joch mit einem Kreuzrippengewölbe und einer runden Apsis, die in Form eines Cul-de-four mit einem Rippengewölbe ausgeführt ist. Nur diese Apsis ist romanischen Ursprungs; die restlichen Teile, die ihrerseits Veränderungen erfuhren, jedoch eine gewisse strukturelle Homogenität aufwiesen, stammen aus einer Umgestaltung im 16. Jh. wurden Öffnungen geschaffen oder vergrößert, das Kirchenschiff im 19. Jh. gedeckt, der Dachstuhl und das Dach Ende des 20. Unter den bemerkenswerten Elementen sind drei besonders hervorzuheben. Die Grabplatte aus Stein stammt aus dem 16. Jahrhundert. Sie misst 195 x 70 cm und trägt ein Kreuz mit vier Armen, die mit Blumen geschmückt sind. Der untere Arm geht in einen Stab über, der an einem Sockel befestigt zu sein scheint, wie ein Wegkreuz. Die Statue der Jungfrau Maria mit Kind aus polychromem Holz stammt aus dem 18. Jahrhundert. Sie ist 116 cm groß. Nur die Jungfrau hat noch ihre Krone. Das Kunstwerk ist seit 1975 in das Verzeichnis der historischen Denkmäler eingetragen. Gegenüber befindet sich eine Statue des Heiligen Georg, die von Stéphane Morit stammt und im Jahr 2000 gesegnet wurde. Sie ist aus Kirschholz gefertigt. Die letzte Restaurierung der Kirche fand im Jahr 2000 statt. Das Gemeindeteam setzte sich dafür ein, den Dachstuhl in Form eines Schiffskörpers mit sichtbaren Sparren und das Schieferdach zu restaurieren.
Dutch
De parochie, die in 864 gesticht zou zijn, werd in de 11e eeuw door het aartsbisdom Bourbon-Lancy bij het bisdom Autun gevoegd. Deze geïsoleerde kerk, gebouwd op een heuvel, dateert uit de 12e eeuw en werd herbouwd in de 16e, 18e, 19e en 20e eeuw en is gewijd aan Sint-Joris. Als prestigieuze heilige, de "Grote Martelaar" voor de Oosterlingen, was hij het voorwerp van een wijdverspreide cultus vanaf de 4e eeuw in Syrië, Egypte en vervolgens in Europa. Het is niet verwonderlijk dat aan het verhaal van zo'n populaire figuur een legende is toegevoegd: hij wordt afgebeeld terwijl hij een draak doodt Als je naar de kerk van Savigny-Poil-Fol kijkt, is het eerste wat opvalt de klokkentoren, die niet boven het koor staat, maar boven het portaal aan de westkant. Het bovenste deel van deze lange klokkentoren werd in het begin van de 20e eeuw herbouwd De kerk van Sint Joris is langgerekt en zeer onregelmatig van opzet, met een chevet op het noordoosten en een klokkentoren aan de voorkant. Een vestibule geflankeerd door twee kapellen met dwarse tongewelven gaat vooraf aan het vierkante schip met plafond uit de 16e eeuw. Het koor bestaat uit een rechte travee overdekt met een ribgewelf en een ronde apsis met een ribgewelf. Alleen deze apsis is van romaanse oorsprong; de overige delen, die op hun beurt wijzigingen hebben ondergaan met behoud van een zekere homogeniteit in structuur, dateren van een herinrichting in de 16e eeuw. Openingen werden gemaakt of vergroot in de 18e eeuw, het schip werd overdekt in de 19e eeuw, het geraamte en de dakbedekking werden gerestaureerd aan het eind van de 20e eeuw, en de klokkentoren werd herbouwd. Van de opmerkelijke elementen noemen we er drie De stenen grafsteen dateert uit de 16e eeuw. Het is 195 x 70 cm groot en draagt een gegraveerd kruis met vier fleur-de-lysées. De onderste tak wordt verlengd door een steel die lijkt vast te zitten aan een basis, zoals een kruis langs de weg Het beeld van de Maagd en het Kind, in polychroom hout, dateert uit de 18e eeuw. Het meet 116 cm. Alleen de Maagd behoudt haar kroon. Het werk staat sinds 1975 op de monumentenlijst. Er tegenover staat een beeld van Sint Joris, gemaakt door Stéphane Morit en ingezegend in 2000. Het is gemaakt van kersenhout. De kerk werd voor het laatst gerestaureerd in 2000. Het gemeentelijke team heeft gewerkt aan de restauratie van de romp van de boot, met zichtbare spanten, en het leien dak.
Español
La parroquia, cuya fundación se atribuye al año 864, fue anexionada a la diócesis de Autun en el siglo XI por el arciprestazgo de Borbón-Lancia. Esta iglesia aislada, que data del siglo XII y fue reformada en los siglos XVI, XVIII, XIX y XX, está dedicada a San Jorge. Santo prestigioso, el "Gran Mártir" para los orientales, fue objeto de un amplio culto a partir del siglo IV en Siria, Egipto y luego en Europa. No es de extrañar que se haya añadido una leyenda a la historia de un personaje tan popular: se le representa matando a un dragón Si se observa la iglesia de Savigny-Poil-Fol, lo primero que llama la atención es el campanario, que no está encima del coro, sino sobre el portal de la fachada occidental. La parte superior de este largo campanario fue reconstruida a principios del siglo XX La iglesia de San Jorge es alargada y de planta muy irregular, con una cabecera orientada al noreste y un campanario en la parte delantera. Un vestíbulo flanqueado por dos capillas con bóvedas de cañón transversales precede a la nave cuadrada con techo del siglo XVI. El coro consta de una nave recta cubierta con bóveda de crucería y un ábside circular con bóveda de crucería. Sólo este ábside es de origen románico; las partes restantes, que a su vez han sufrido modificaciones manteniendo cierta homogeneidad en la estructura, datan de una reorganización en el siglo XVI. En el siglo XVIII se hicieron o ampliaron las aberturas, en el siglo XIX se techó la nave, a finales del siglo XX se restauró la techumbre y el armazón, y se reconstruyó el campanario. Entre los elementos destacables, cabe mencionar tres de ellos La lápida de piedra data del siglo XVI. Mide 195 x 70 cm y lleva una cruz grabada con cuatro ramas de flor de lis. La rama inferior se prolonga con un tallo que parece estar unido a una base, como una cruz de carretera La estatua de la Virgen con el Niño, de madera policromada, data del siglo XVIII. Mide 116 cm. Sólo la Virgen conserva su corona. La obra está catalogada como Monumento Histórico desde 1975. Enfrente, hay una estatua de San Jorge, obra de Stéphane Morit y bendecida en 2000. Está hecho de madera de cerezo. La iglesia fue restaurada por última vez en el año 2000. El equipo municipal trabajó para restaurar el armazón del casco del barco, con las vigas a la vista, y el tejado de pizarra.
Italiano
La parrocchia, che si dice sia stata fondata nell'864, fu annessa alla diocesi di Autun nell'XI secolo dall'arcipretura di Bourbon-Lancy. Risalente al XII secolo e rimaneggiata nei secoli XVI, XVIII, XIX e XX, questa chiesa isolata, eretta su una collina, è dedicata a San Giorgio. Santo prestigioso, il "Grande Martire" per gli orientali, fu oggetto di un culto diffuso a partire dal IV secolo in Siria, Egitto e poi in Europa. Non sorprende che alla storia di una figura così popolare sia stata aggiunta una leggenda: egli è raffigurato mentre uccide un drago Osservando la chiesa di Savigny-Poil-Fol, la prima cosa che colpisce è il campanile, che non si trova sopra il coro ma sopra il portale della facciata occidentale. La parte superiore di questo lungo campanile è stata ricostruita all'inizio del XX secolo La chiesa di San Giorgio ha una pianta allungata e molto irregolare, con un chevet orientato a nord-est e un campanile nella parte anteriore. Un vestibolo fiancheggiato da due cappelle con volte a botte trasversali precede la navata quadrata con soffitto del XVI secolo. Il coro è costituito da una campata rettilinea coperta da una volta a crociera e da un'abside circolare con volta a crociera. Solo l'abside è di origine romanica; le parti restanti, che a loro volta hanno subito modifiche pur mantenendo una certa omogeneità nella struttura, risalgono a un rimaneggiamento del XVI secolo. Nel XVIII secolo sono state realizzate o ampliate delle aperture, nel XIX secolo è stata coperta la navata centrale, alla fine del XX secolo sono state restaurate la copertura e la struttura e il campanile è stato ricostruito. Tra gli elementi degni di nota, ne ricordiamo tre La lapide in pietra risale al XVI secolo. Misura 195 x 70 cm e reca incisa una croce con quattro rami di giglio. Il ramo inferiore è prolungato da un fusto che sembra essere attaccato a una base, come una croce stradale La statua della Vergine e del Bambino, in legno policromo, risale al XVIII secolo. Misura 116 cm. Solo la Vergine conserva la sua corona. L'opera è stata classificata come monumento storico dal 1975. Di fronte, si trova la statua di San Giorgio, opera di Stéphane Morit e benedetta nel 2000. È realizzato in legno di ciliegio. L'ultimo restauro della chiesa risale al 2000. Il team comunale ha lavorato per ripristinare il telaio dello scafo della barca, con travi a vista, e il tetto in ardesia.
