Français
Cet espace naturel est situé au cœur des marais de Vilaine, l’une des plus grandes zones humides du département.
Le marais de Gannedel s’est formé à l’endroit où le Canut rejoint la Vilaine, au gré de l’évolution du niveau de la mer depuis 8000 avant J.-C. Ce site de 500 hectares est aujourd’hui classé en zone naturelle d’intérêt écologique faunistique et floristique (ZNIEFF). Il fait partie du réseau Natura 2000. Il accueille plus d’une centaine d’espèces d’oiseaux tout au long de l’année. Mais c’est au printemps qu’il révèle le mieux tous ses secrets. Le marais compte deux plans d’eau, des prairies humides inondables, une roselière (80 ha) et des cours d’eau de faible profondeur. Le tout forme un magnifique décor naturel et paysager, souligné par des coteaux au profil rocheux et boisé. Le marais de Gannedel est exploité par les hommes jusqu’à la fin du XIXe siècle. On vient y pêcher et chasser. On y pratique aussi l’élevage jusqu’à ce que l’exode rural mette un terme aux activités traditionnelles. La construction du barrage d’Arzal (Morbihan) change la donne en 1970. Situé à 8 km de la mer, l’ouvrage stoppe la remontée des marées. Conséquence? Les inondations naturelles disparaissent. Les marais peuvent être aménagés et la navigation fluviale est rétablie. Puis le cours de la Vilaine au nord est rectifié. La mise en culture se poursuit, le remembrement aussi. Le fonctionnement naturel de la zone humide est modifié. Au début des années 90 apparaît un nouveau phénomène. Une plante envahissante fait son apparition : la jussie. Elle contribue au comblement progressif de la zone humide. Le Département intervient régulièrement pour limiter son expansion.
English
The Gannedel Marsh, part of the vast marshland complex around Redon in the southernmost tip of the département of Ille-et-Vilaine, was formed by the confluence of the Vilaine and Canut rivers. It is a vitally important area, one of the département's most extensive wetlands. Gannedel is the natural habitat of many species of bird throughout the year but it is in spring that the marsh is at its most interesting. The vast reed beds and wetlands provide the nesting sites for many birds such as marsh passerines (perching birds), herons, crakes etc.
Deutsch
Dieses Naturgebiet befindet sich im Herzen der Vilaine-Sümpfe, einem der größten Feuchtgebiete des Departements.
Das Gannedel-Sumpfgebiet entstand an der Stelle, an der der Canut in die Vilaine mündet, durch die Veränderung des Meeresspiegels seit 8000 v. Chr. Das 500 Hektar große Gebiet ist heute als Naturgebiet von ökologischem Interesse für Fauna und Flora (ZNIEFF) klassifiziert. Es ist Teil des Natura 2000-Netzwerks. Das ganze Jahr über beherbergt es über 100 Vogelarten. Im Frühling jedoch offenbart er seine Geheimnisse am besten. Der Sumpf besteht aus zwei Wasserflächen, überschwemmungsgefährdeten Feuchtwiesen, einem Schilfgebiet (80 ha) und flachen Wasserläufen. Das Ganze bildet eine wunderschöne Natur- und Landschaftskulisse, die von felsigen und bewaldeten Hängen unterstrichen wird. Das Sumpfgebiet von Gannedel wurde bis zum Ende des 19. Jahrhunderts von Menschen bewirtschaftet. Jh. zum Fischen und Jagen genutzt. Es wurde auch Viehzucht betrieben, bis die Landflucht den traditionellen Aktivitäten ein Ende setzte. Der Bau des Staudamms von Arzal (Morbihan) im Jahr 1970 änderte die Lage. Der Staudamm liegt 8 km vom Meer entfernt und stoppt den Anstieg der Gezeiten. Was hat das zur Folge? Die natürlichen Überschwemmungen verschwinden. Die Sümpfe können bewirtschaftet werden und die Flussschifffahrt wird wieder aufgenommen. Der Flusslauf der Vilaine im Norden wurde begradigt. Die Kultivierung wird fortgesetzt, ebenso wie die Flurbereinigung. Die natürliche Funktionsweise des Feuchtgebiets wird verändert. Anfang der 1990er Jahre tritt ein neues Phänomen auf. Eine invasive Pflanze taucht auf: das Springkraut. Sie trägt zur allmählichen Auffüllung des Feuchtgebiets bei. Das Département greift regelmäßig ein, um die Ausbreitung der Pflanze zu begrenzen.
Dutch
Dit natuurgebied ligt in het hart van de moerassen van de Vilaine, een van de grootste waterrijke gebieden van het departement.
Het moeras van Gannedel is ontstaan op het punt waar de Canut samenvloeit met de Vilaine, als gevolg van veranderingen in het zeeniveau sinds 8000 v. Chr. Dit gebied van 500 hectare is nu geclassificeerd als natuurgebied van ecologisch, flora en fauna belang (ZNIEFF). Het maakt deel uit van het Natura 2000-netwerk. Het hele jaar door leven er meer dan honderd vogelsoorten. Maar in het voorjaar geeft het al zijn geheimen het beste prijs. Het moeras heeft twee watermassa's, vochtige weiden die kunnen overstromen, een rietveld (80 ha) en ondiepe waterlopen. Het hele gebied vormt een prachtig natuurlijk landschap, geaccentueerd door rotsachtige, beboste hellingen. Het Gannedelmoeras werd tot het einde van de 19e eeuw door de mens geëxploiteerd. Mensen kwamen hier om te vissen en te jagen. Er werd ook landbouw bedreven totdat de plattelandsvlucht een einde maakte aan de traditionele activiteiten. De bouw van de stuwdam van Arzal (Morbihan) bracht daar in 1970 verandering in. De dam, die op 8 km van de zee ligt, zorgde ervoor dat de getijden niet meer konden stijgen. Het resultaat? Natuurlijke overstromingen verdwenen. De moerassen konden worden ontwikkeld en de riviervaart kon worden hersteld. De loop van de Vilaine naar het noorden werd gecorrigeerd. De landbouw ging door, net als de ruilverkaveling. De natuurlijke werking van het moerasgebied werd gewijzigd. Begin jaren 90 deed zich een nieuw fenomeen voor. Er verscheen een invasieve plant: de waterteunisbloem. Deze plant droeg bij tot de geleidelijke opvulling van het moerasgebied. Het departement greep regelmatig in om de verspreiding ervan te beperken.
Español
Este espacio natural se encuentra en el corazón de las marismas de Vilaine, una de las mayores zonas húmedas del departamento.
El pantano de Gannedel se formó en la confluencia del Canut con el Vilaine, como consecuencia de las variaciones del nivel del mar desde el año 8000 a.C. Este paraje de 500 hectáreas está clasificado actualmente como zona natural de interés ecológico, florístico y faunístico (ZNIEFF). Forma parte de la red Natura 2000. Alberga más de cien especies de aves durante todo el año. Pero es en primavera cuando mejor revela todos sus secretos. La marisma cuenta con dos masas de agua, prados húmedos inundables, un carrizal (80 ha) y cursos de agua poco profundos. El conjunto forma un magnífico paisaje natural, realzado por laderas rocosas y boscosas. La marisma de Gannedel fue explotada por el hombre hasta finales del siglo XIX. La gente venía aquí a pescar y cazar. También se practicaba la agricultura hasta que el éxodo rural puso fin a las actividades tradicionales. La construcción de la presa de Arzal (Morbihan) cambió todo eso en 1970. Situada a 8 km del mar, la presa impidió que subieran las mareas. ¿El resultado? Desaparecieron las inundaciones naturales. Las marismas pudieron urbanizarse y se restableció la navegación fluvial. Se rectificó el curso del Vilaine hacia el norte. Continuaron los cultivos y la concentración parcelaria. Se alteró el funcionamiento natural del humedal. A principios de los años 90, apareció un nuevo fenómeno. Apareció una planta invasora: la prímula de agua. Contribuyó a la colmatación progresiva del humedal. El Departamento intervino regularmente para limitar su propagación.
Italiano
Quest'area naturale si trova nel cuore delle paludi della Vilaine, una delle più grandi zone umide del dipartimento.
La palude di Gannedel si è formata nel punto in cui il Canut si unisce alla Vilaine, in seguito alle variazioni del livello del mare avvenute a partire dall'8000 a.C. Questo sito di 500 ettari è oggi classificato come area naturale di interesse ecologico, floristico e faunistico (ZNIEFF). Fa parte della rete Natura 2000. Ospita oltre cento specie di uccelli durante tutto l'anno. Ma è in primavera che rivela al meglio tutti i suoi segreti. La palude presenta due specchi d'acqua, prati umidi che possono allagarsi, un canneto (80 ettari) e corsi d'acqua poco profondi. L'intera area forma un magnifico paesaggio naturale, evidenziato da colline rocciose e boscose. La palude di Gannedel è stata sfruttata dall'uomo fino alla fine del XIX secolo. Le persone venivano qui per pescare e cacciare. Qui si praticava anche l'agricoltura, fino a quando l'esodo rurale ha posto fine alle attività tradizionali. La costruzione della diga di Arzal (Morbihan) ha cambiato le cose nel 1970. Situata a 8 km dal mare, la diga ha impedito l'innalzamento delle maree. Il risultato? Le inondazioni naturali scomparvero. È stato possibile sviluppare le paludi e ripristinare la navigazione fluviale. Il corso della Vilaine a nord fu rettificato. La coltivazione continuò, così come la ricomposizione fondiaria. Il funzionamento naturale della zona umida è stato alterato. All'inizio degli anni '90 si verificò un nuovo fenomeno. È comparsa una pianta invasiva: la primula d'acqua. Questa pianta ha contribuito al graduale riempimento della zona umida. Il Dipartimento intervenne regolarmente per limitarne la diffusione.